Moord en brand in Örebro!

Gisteren heb ik de hele dag salsa gedanst. Het begon om 10:00 in Strömpis, een uitgaansgelegenheid in de buurt. Daar werd een intensieve salsacursus gegeven en er was een speciale aanbieding voor uitwisselstudenten.

Daar aangekomen bleek dat er maar 5 uitwisselstudenten van Örebro Universiteit waren. An (België), An (Amerika), José en Lorena (Spanje) en ik. De rest van de dansers was allemaal 30 of ouder, volgens mij.

We hebben tot 13:30 les gehad in salsa en bachata en gingen daarna naar huis. Om 20:00 begon het salsafeest, waarbij we wat konden eten en later dus bachata en salsa konden dansen met de aanwezigen.

Voor de salsa begon was er echter al een drama gaande. Voor mij dan. Toen ik bij Strömpis aankwam en mijn fiets op slot zette, wilde ik de sleutel uit het slot halen. Die bleek er echter al niet meer in te zitten! Blijkbaar is mijn sleutel er tijdens het fietsen uit gevallen, want deze was nergens te vinden!

Na de salsales ben ik terug naar huis gelopen, met gezelschap van An. Een paar kilometer lopen en zoeken dus, maar zonder resultaat. Ik was er behoorlijk chagrijnig door geworden, omdat ik nu dus een probleem had, zonder fiets (die een paar kilometer van mij vandaan stond) en zonder fietssleutel.

Vol medelijden met mezelf heb ik in mijn MSN en Skypenaam gezet dat ik mijn fietssleutel kwijt ben geraakt, waarop Swantje me aansprak met 'omg' en een bericht dat ze tijdens het fietsen naar de stad een sleutel bij een stoplicht had zien liggen. Deze had ze niet mee willen nemen, omdat de eigenaar wel eens kon gaan zoeken naar zijn sleutel en als zij die mee zou nemen...

Ik ben direct op pad gegaan om te kijken of dat misschien mijn sleutel was. Het nadeel was alleen dat dit weer een eind lopen betekende. Door de salsa had ik behoorlijk last van mijn spieren en ik zag er dus behoorlijk tegenop.

Tijdens het lopen naar het betreffende stoplicht kwam ik Pascal uit Oostenrijk tegen, die vroeg wat ik aan het doen was. Toen ik vertelde waar ik naar op zoek was is hij vooruit gefietst om de sleutel op te halen en heeft hij die weer aan mij gegeven. Scheelde me een groot stuk lopen! Hoera!

Dat was in ieder geval de drama van zaterdag.

Vandaag nog een paar schokkende Örebro-ontdekkingen gedaan. Het lijkt zo'n keurig, net stadje. Ook al lopen de jongeren rond met paars, roze en groen haar, steken er piercings uit allerlei ledematen en zijn minirokjes met de lengte van riemen zelfs in de winter normaal. Ook al lopen mensen vrijdagavond om 6 uur al dronken op straat en worden magen massaal geleegd op wc's (de afdrukken zijn nog te zien op het behang in mijn badkamer, iew) of in putten. Maar dat zijn natuurlijk weer typische voorbeelden van de meest vreemde dingen die op een plek te zien kunnen zijn en niet alledaags.

Toen ik vanmorgen uit het raam keek zag ik plaatselijk sneeuw liggen op de parkeerplaats. Vreemd, aangezien het niet vroor en ook niet had gevroren en de rest van de omgeving er nat en niet besneeuwd uit zag. Afijn, ik was net wakker en lette er dus niet echt op.

Na het ontbijt keek ik weer uit het raam. Daarbij viel het me op dat twee auto's bij de sneeuw stonden en dat de rest van de parkeerplaatsen om deze auto's heen leeg waren. Daarnaast hadden de auto's wel een vreemde en vieze bruine kleur.

Dat verklaarde ook het lawaai dat ik vannacht heb gehoord toen ik probeerde te slapen en wat ik heb geprobeerd te negeren. De twee auto's met de vreemde bruine kleur en een heleboel prive-parkeerplaatsen waren namelijk volledig uitgebrand en de 'sneeuw' was bluspoeder of -schuim (ik ben geen brandweerman, dus geen idee). Geen wonder dat er zoveel lawaai was vannacht, dus.

Vanuit mijn raam heb ik de hele gebeurtenis kunnen volgen. Van nieuwsgierige studenten die foto's maakten van de autowrakken (jaja, interessant hoor!) tot de sleepwagen die de auto's meenam.

Toen ik net bij Theresa mijn wekelijkse popcorn-en-detectiveseries zondagavond had, raakten we aan de praat met een corridorgenoot van haar. Ik vertelde over de uitgebrande auto's en hij vertelde dat er de laatste tijd meer geweld voorkwam in Zweden. Hij noemde ook een heel goed voorbeeld waar ik vooraf nog niets over had gehoord.

In december 2007 is namelijk een leraar van de Örebro Universitet vermoord op de school zelf vanwege politieke redenen. De leraar onderzocht namelijk de Assyrische genocide in het Ottomaanse rijk en daar was de moordenaar het niet helemaal mee eens.

Brr.

En het leek nog wel zo'n schattig stadje!

In ieder geval. Nu maar eens richting bed gaan, want mijn ogen laten op een overtuigende manier weten dat het tijd is om te gaan slapen (lees: ze gaan steeds moeilijker open). Nu maar hopen dat ik morgen, na meer dan 5 minuten te hebben gezeten, weer op kan staan zonder helse spierpijn in mijn onderbenen!!